Bron: Keepitgreen

De laatste jaren heeft de term “greenkeeper” sterk aan populariteit gewonnen. De goede prestaties van onze nationale golfhelden hebben niet alleen de sport een boost gegeven. Ook de mensen achter de schermen, en dan in het bijzonder de greenkeeping, hebben aan bekendheid gewonnen. Oorspronkelijk duidde “the green” het volledig golfterrein aan, en zo werden de onderhoudsmensen de “keepers of the green”. Pas later werd de benaming enkel gebruikt voor de kortgemaaide zone rond de vlag. Veel minder bekend bij ons (tot vandaag dan) is de groundskeeper: de internationale benaming voor mensen die voetbal- en andere grassportvelden onderhouden. Zelf heb ik op zowel golfbanen als voetbalvelden het onderhoud verzorgd. Ik kan dus met zekerheid zeggen dat beide beroepen dermate verschillend zijn, dat ze een aparte naam rechtvaardigen. En ook verdienen, want de uitdagingen zijn vandaag een stuk groter dan pakweg twintig jaar geleden. Overigens: wie al dat Engels maar niets vindt, kan nog altijd spreken over “de terreinverzorger”, dat is altijd juist.

Maar belangrijker dan wat ons onderscheidt, is wat ons verbindt. En dat zijn in de eerste plaats onze liefde en passie voor ons gras en onze terreinen. Ik vind het dan ook geweldig dat er nu een magazine is dat onze job in de kijker plaatst. “Ons” magazine, want velen waren al geabonneerd op de buitenlandse vakbladen, maar nu hebben we er dus ook een in België. Het toont nog maar eens aan dat de interesse groeit en de professionalisering zich verder ontwikkelt. Een volgende stap, eentje die al lang in de lucht hangt, is het verenigen van de groundskeepers in een echte beroepsvereniging. Er zijn al heel wat commerciële initiatieven geweest en recentelijk ook vanuit de sportbonden. Maar als we eerlijk zijn, dan moet deze vereniging toch gewoon vanuit onszelf, de groundskeepers, komen. Want wie weet er beter wat onze noden en behoeften zijn? Welke opleidingen we nodig hebben en hoe we ze kunnen organiseren? En wie kan er beter onze belangen verdedigen dan wijzelf?

Als we dan toch bezig zijn met verenigen, laten we dan ook ineens de greenkeepers en groundskeepers samenvoegen. Want we kunnen niet alleen heel wat van elkaar leren, maar we kunnen ook samen leren. Er zijn heel wat overlappende thema’s in onze beroepen. We zouden dus heel wat opleidingen en infosessies samen kunnen organiseren. Met de Greenkeepers Association of Belgium (of kortweg GAB) hebben we al meer dan dertig jaar een vereniging voor en door greenkeepers, dus specifiek voor golf. Maar wat houdt ons tegen om dit al beproefde recept te kopiëren en alle grassporten samen te voegen onder dezelfde koepel? In het Verenigd Koninkrijk vormen voetbal en rugby, twee gigantische sporten daar, samen één vereniging. Waarom zouden wij in ons kleine landje de handen dan niet in elkaar slaan om samen een sterk blok te vormen? Op die manier kunnen we de kerntaken van de GAB – samenbrengen, opleiden en ondersteunen – versterken en uitbreiden.

Al wat we nog nodig hebben, zijn mensen die het willen doen. Het maakt niet uit op wat voor sportterreinen jij je graskunsten tentoonstelt, in welke divisie je club speelt of welke taal je spreekt. Als jij graag dingen organiseert, iets te vertellen hebt over gras, of op een andere manier je schouders wil zetten onder onze vereniging, dan hebben wij jou nodig. Als afsluiter van mijn betoog vind ik dan ook geen betere woorden dan die van onze nationale wapenspreuk: Eendracht maakt macht! L’Union fait la force! Einigkeit macht stark!

Michel Van Uffelen is bestuurslid bij de Greenkeepers Association of Belgium en development manager bij Natural Grass, en brengt deze zomer door als groundskeeper in Parijs.

Michel Van Uffelen
Pitch Development Manager